Bazylika w Licheniu Starym i jej organy
(157 głosów, 6M+P)
Strona internetowa Sanktuarium NMP Licheńskiej.
Praca w Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Licheńskiej w Licheniu Starym koło Konina to wielka nobilitacja i niemniejsza odpowiedzialność. Jest to – obok Jasnej Góry – drugie największe polskie sanktuarium maryjne, które corocznie nawiedza około 1 mln pielgrzymów z Polski, Europy i całego świata.
Mnogość nabożeństw, koncertów i przeróżnych wydarzeń, które gromadzą nierzadko kilka-kilkanaście tysięcy uczestników. Nieskończone możliwości brzmieniowe ogromnego instrumentarium bazyliki (organy firmy Zych, 157 głosów, 6 manuałów + pedał; największe instrumentarium w Polsce, czwarte w Europie, trzynaste na świecie).
Prócz bazyliki, kościół parafialny św. Doroty (organy firmy Kamiński z 1984 r., 38 głosów, 3 manuały i pedał), kościół pomocniczy NMP Częstochowskiej (zabytkowy instrument firmy Gebruder Walter z 1870 r., 9 głosów, 1 manuał i pedał) oraz przyklasztorny kościół NMP Dziesięciu Cnót Ewangelicznych w Lesie Grąblińskim (organy firmy Zych, 15 głosów, 2 manuały i pedał).
Bazylika: 'Preludium przed apelem’ – improwozacja, lipiec 2016 r.
Bazylika: 'Postludium po apelu’ – improwizacja, lipec 2016 r.
Kościół św. Doroty: Trio „Matko Niebieskiego Pana” – improwizacja, organy firmy Z. Kamiński (38 głosów, 3M+P), sierpień 2014 r.
Kościół NMP Dziesięciu Cnót Ewangelicznych w Lesie Grąblińskim: 'Second Day of Christmas Joy’ – improwizacja, organy firmy Zych (15 głosów, 2M+P), grudzień 2016 r.
Powyżej link do strony 'Wielkie Organy Bazyliki Licheńskiej”, na której prezentowane są ciekawostki, zdjęcia i nagrania instrumentarium, a także bieżące informacje o koncertach.
Krolewskie Towarzystwo Organistów ~ The Royal College of Organists założone zostało w 1864 r. w Londynie w celu podnoszenia i pogłębiania statusu zawodowego brytyjskich organistów poprzez weryfikację standardów wykonawstwa muzyki liturgicznej, działalność edukacyjną, prowadzenie badań naukowych, akcji i projektów ważnych dla środowiska oraz promowanie działalności organistów i dyrygentów chóralnych. W 1893 r. otrzymało patronat brytyjskiej monarchii. Towarzystwo posiada także obszerną bibliotekę bogatą w partytury oraz literaturę branżową. Od kilkudziesięciu lat do organizacji włączani są również organiści spoza Wielkiej Brytanii. Obecnie liczy w sumie ok. 4.000 członków.
Do najznakomitszych członków towarzystwa należał np. Louis Vierne, a współcześnie należą m.in. prof. Oliver Latry, sir Simon Preston, prof. Daniel Roth, prof. John Rutter, czy prof. David Titterington.
Biuro Prasowe Sanktuarium, Licheń Stary, 10 marca 2014 r.:
„Jedyny taki organista w Polsce”
W minioną sobotę, 8 marca, w londyńskiej katedrze Southwark, licheński organista Michał Szostak odebrał certyfikat Królewskiego Towarzystwa Organistów.
Michał Szostak jest organistą Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej oraz parafii pw. św. Doroty w Licheniu Starym. Do brytyjskiego The Royal College of Organists należy od ubiegłego roku, natomiast od kilku dni posiada również certyfikat RCO potwierdzający wymagany przez to zawodowe towarzystwo standard umiejętności organistowskich. Nasz organista jest pierwszym i jedynym Polakiem, który należy do tej prestiżowej instytucji oraz pierwszym i jedynym obywatelem naszego kraju, który zdał egzamin i otrzymał certyfikat.
Królewskie Towarzystwo Organistów założone zostało w 1864 r. w Londynie (w tym roku obchodzi 150-lecie istnienia) dzięki staraniom Richarda Limpus’a, organisty kościoła St Michael’s, Cornhill w City of London. Ideą przewodnią było stworzenie instytucji, której celem będzie podnoszenie i pogłębianie statusu profesji brytyjskich organistów. Do dnia dzisiejszego organizacja realizuje tę ideę poprzez m.in. podnoszenie standardów wykonawstwa muzyki liturgicznej oraz promowanie działalności organistów i dyrygentów chóralnych (w tym koncertów). Towarzystwo posiada także obszerną bibliotekę bogatą w partytury oraz literaturę branżową.
Od kilkudziesięciu lat do organizacji włączani są również organiści spoza Wielkiej Brytanii (m.in. z Australii, Szwecji, Niemiec, Francji czy USA, a teraz także i z Polski) stanowiąc dzisiaj ponad czterotysięczną grupę profesjonalistów.
„Jest to towarzystwo, które skupia organistów zajmujących się muzyką liturgiczną wykonywaną na możliwie najwyższym poziomie. Od 1893 r. funkcjonuje ono pod patronatem brytyjskiej monarchii i ma wiele pól działalności merytorycznej” – powiedział Michał Szostak, licheński organista.
O londyńskim towarzystwie organistów muzyk dowiedział się podczas wizyty w stolicy Wielkiej Brytanii. Po przestudiowaniu warunków członkowstwa postanowił złożyć dokumenty niezbędne do włączenia w poczet członków tej organizacji. Po opłaceniu stosownych należności został przyjęty, a następnie przystąpił do egzaminu.
„Egzamin był wieloetapowy, zarówno praktyczny jak i teoretyczny” – powiedział pan Michał. – „Z obszaru teoretycznego egzamin polegał na opisowej analizie utworów i cyklów muzycznych; oceniano słuch muzyczny (dyktanda) oraz percepcję muzyczną – po przesłuchaniu fragmentów utworów należało określić m.in.: rodzaje kadencji, rodzaje technik kompozytorskich, użyte środki wyrazu i figury retoryczne, nazwisko kompozytora oraz przybliżony rok powstania dzieła” – wymieniał. – „Po miesiącu odbyła się cześć praktyczna, stricte z gry na organach”.
Jak wyjaśnił organista, z kolei ta część egzaminu podzielona była na kilka etapów. Po pierwsze należało zaprezentować trzy wybrane i przygotowane wcześniej utwory spośród czterech wskazanych list (utwory J.S. Bacha, utwory barokowe kompozytorów innych niż J.S. Bach, utwory z XIX wieku, utwory współczesne). Drugim etapem było wykonanie wskazanego przez komisję chorału anglikańskiego (wstęp, wybrane wersety wraz z improwizowanym zakończeniem). Kolejnym etapem było sprawdzenie sprawności technicznej (transponowanie wskazanej partii materiału wielogłosowego lub realizacja basso continuo – bez przygotowania). Na koniec każdy egzaminowany musiał wykonać fragment utworu a vista, czyli zagrać go widząc partyturę pierwszy raz w życiu.
Sesje egzaminacyjne organizowane są dwa razy do roku. Podczas minionych dwóch sesji egzamin zdało 30 osób we wszystkich dziedzinach aktywności The Royal College of Organists.
W minioną sobotę, o godz. 14.00 Michał Szostak wraz z innymi członkami towarzystwa, którzy pomyślnie przeszli proces egzaminacyjny, osobiście odebrał swój certyfikat w katedrze Southwark w Londynie z rąk pani Catherine Ennis, Prezydent The Royal College of Organists. Uroczystość była bardzo podniosła i zgromadziła Wiceprezydentów, Członków Rady Powierniczej, Oficerów, Egzaminatorów, Mecenasów oraz wielu gości. Prócz dyplomów, towarzystwo nadaje również medale zasłużonym muzykom działającym na gruncie muzyki liturgicznej. W tym roku, podczas tej uroczystości, medale otrzymali: światowej sławy wirtuoz organów dr Simon Preston CBE (w uznaniu zasług w zakresie gry na organach oraz dyrygentury chóralnej) oraz światowej sławy kompozytor dr John Rutter CBE (w uznaniu zasług w zakresie opracowań utworów chóralnych, kompozycji i dyrygentury). W dalszym ciągu uroczystości zebrani wysłuchali koncertu organowego, po czym pozowali do wspólnego zdjęcia. O godz. 17.00 odprawiono uroczyste nieszpory wpisane w kalendarz obchodów jubileuszowych towarzystwa.
Z okazji obchodów 150-lecia The Royal College of Organists na początku maja br. w licheńskim sanktuarium odbędzie się kilka koncertów prezentujących angielską muzykę organową i wokalną. Wystąpi Michał Szostak i zaproszeni goście.
Biuro Prasowe Sanktuarium, Licheń Stary, 10 marca 2014 r.
Egzamin końcowy w Pontificio Istituto Ambrosiano di Musica Sacra w Mediolanie, czerwiec 2017 r.
Papieski Ambrozjański Instytut Muzyki Sakralnej ~ Pontificio Istituto Ambrosiano di Musica Sacra (PIAMS) założony został w 1931 roku przez bł. kard. A.I. Schustera, ówczesnego arcybiskupa Mediolanu, jako instytucją podległą Stolicy Apostolskiej i na jej prawach. Zadaniem uczelni jako ośrodka badawczego o charakterze akademickim, jest realizacja celów naukowych, dydaktycznych i duszpasterskich w obszarze liturgiczno-muzycznym, ze szczególnym uwzględnieniem rytu ambrozjańskiego. Poprzez naukowe doskonalenie i nauczanie przedmiotów liturgiczno-muzycznych PIAMS pogłębia wiedzę, rozwój i rozpowszechnianie liturgii oraz muzyki sakralnej, a także edukuje muzyków kościelnych, przyszłych nauczycieli i osoby odpowiedzialne w dziedzinach liturgiczno-muzycznych.
Biuro Prasowe Sanktuarium, Licheń Stary, 12 czerwca 2017 r.:
„Michał Szostak absolwentem Papieskiego Instytutu Muzyki Sakralnej w Mediolanie”
Pan Michał Szostak, organista pracujący w Sanktuarium Maryjnym w Licheniu Starym, we wtorek, 6 czerwca 2017 r., w kościele S. Ildefonso w Mediolanie, wykonał koncert, będący zwieńczeniem jego studiów w zakresie improwizacji organowej na Pontificio Istituto Ambrosiano di Musica Sacra.
W roku akademickim 2016/2017, muzyk pod okiem swego mentora – maestro Davide Paleari – doskonalił sztukę organowej improwizacji, czyli jednoczesnego komponowania i wykonywania utworów w różnych stylach i różnych formach muzycznych.
„Podczas zajęć studiowaliśmy m.in. wczesnobarokową formę preludium w ‘stilus phantasticus’, barokowe wariacje chorałowe czy poszczególne elementy XIX-wiecznej symfonii organowej. Lekcje te były swego rodzaju podróżami w czasie do kręgów kulturowych, często bardzo odległych od nas i od siebie, tak aby poznać, zrozumieć i zaadaptować do własnego repertuaru środków wyrazowych elementy charakterystyczne dla konkretnych form i stylów. To właśnie owe figury retoryczne, zwroty melodyczne i harmoniczne – wypełnione duchem improwizatora – tworzą w ostateczności gotowe dzieło” – wyjaśnił Michał Szostak.
Zdaniem organisty, improwizacja artystyczna istnieje jedynie w czasie rzeczywistym, czyli w chwili jej tworzenia przez improwizatora. O ile nie zostanie nagrana, znika z chwilą wybrzmienia ostatnich dźwięków i pozostaje (lub nie) jako wspomnienie i wrażenie w pamięci odbiorców. Na kształt każdej improwizacji składa się wiele czynników, oprócz formy i konkretnego stylu dochodzą również czynniki nieprzewidywalne i niepowtarzalne, jak: nastrój grającego, jego przeżycia, konkretny instrument, dane wnętrze i jego akustyka, okoliczności (koncert bądź liturgia). Także słuchacze oraz ich interakcja z muzykiem stają się jednym z elementów tego specyficznego dzieła muzycznego.”
Biuro Prasowe Sanktuarium, Licheń Stary, 12 czerwca 2017 r.
American Guild of Organists (AGO) to największe na kontynencie Ameryki Północnej stowarzyszenie zawodowe skupiające organistów i chórmistrzów.
Historia i misja
American Guild of Organists w chwili obecnej skupia około 15.500 członków w ponad 300 oddziałach na terenie Stanów Zjednoczonych i poza ich granicami. Założone w 1896 roku, jako organizacja edukacyjno-usługowa, ustanawia i utrzymuje wysokie standardy wśród muzyków kościelnych oraz promuje oraz działa na rzecz rozumienia i doceniania wszelkich aspektów muzyki organowej i chóralnej. Siedziba główna AGO znajduje się w Nowym Jorku, gdzie pełnoetatowy personel wspiera i koordynuje działania związane z publikacjami, administracją i rozwojem organizacji. Dla celów administracji i reprezentacji, organizacja jest podzielona na dziewięć regionów geograficznych.
Cele
The Organ Historical Society jest międzynarodowym stowarzyszeniem muzyków, organistów, historyków, naukowców i melomanów, które zajmuje się wymianą informacji pomiędzy badaczami organów. Założone zostało w 1956 r. i posiada bardzo obszerną kolekcję archiwaliów, książek, czasopism, broszur itp. na temat organów piszczałkowych. Organizuje coroczne konwencje, które odbywają się w różnych miejscach USA; publikuje własny kwartalnik oraz książki naukowe na temat organów piszczałkowych; prowadzi także sklep internetowy z książkami, płytami CD, filmami i nutami związanymi z organami
Z prof. Andrzejem Chorosińskim przy kontuarze głównym organów bazyliki licheńskiej – czerwiec 2017 r.
Warszawskiego Konserwatorium im. Fryderyka Chopina nie trzeba nikomu przedstawiać. Ta najstarsza i największa polska uczelnia (najpierw akademia, a od niedawna uniwersytet) od 1810 r. pełni nieprzerwanie wiodącą rolę w polskim wyższym szkolnictwie muzycznym.
Mnogość odniesień i kontekstów; inspiracja nowymi obszarami literatury organowej i zagadnień organologicznych; wsparcie na wielu plaszczyznach działalności artystycznej – to tylko część zalet rozwoju muzycznej wrażliwości pod doświadczonym okiem prof. Andrzeja Chorosińskiego.
Kontakt z takimi Osobistościami odgrywa niezwykle ważną rolę w rozwoju artystycznym, a praca z tak doświadczonym pedagogiem to sama przyjemność. Czas spędzony na zajęciach w ramach stażu artystycznego na Uniwersytecie Fryderyka Chopina w Warszawie uważam za wyjątkowo owocny.
2018.07, Paris, Francja, Sophie-Véronique Cauchefer-Choplin, Andrew Dewar, François-Henri Houbart, Gaétan Jarry przy organach w St. Eustache, La Madeleine, St. Sulpice, Cathedrale Americaine, St. Gervais oraz St. Pierre de Chaillot w ramach '2ème Académie International d´Orgue de Paris – AIOP 2018′
2017.08, Wilno, Litwa, Filharmonia Narodowa, „Powstanie i rozkwit polifonii. Od J.P.Sweelincka do J.S.Bacha”, prof. Pieter van Dijk (Conservatorium van Amsterdam oraz Hochschule für Musik und Theater in Hamburg)
2017.08, Altenberg, Niemcy, ’30. Akademia Improwizacji Organowej’, prof. Wolfgang Seifen (Universität der Künste in Berlin), prof. Thierry Escaich (Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris), prof. Sietze de Vries (Prins Claus Conservatorium in Groningen)
2017.08, Leipzig, Niemcy, prof. Daniel Roth (Saint-Sulpice, Paris) oraz prof. Ullrich Böhme („Felix Mendelssohn Bartholdy“ Hochschule für Musik und Theater in Leipzig)
2017.07, Paris, Francja, prof. Frédéric Blanc, Samuel Liégeon, Baptiste-Florian Marle-Ouvrard, prof. Louis Robilliard przy organach w St. Eustache, La Madeleine, A. Cavaille-Cola w St. Augustin oraz St. Pierre de Chaillot w ramach '1ère Académie International d´Orgue de Paris – AIOP 2017′
2017.07, Paris, Francja, Oliver Penin przy słynnych organach A. Cavaille-Cola w St. Clothilde
2011.10, Krzeszów, Polska, prof. Bernhard Gfrerer (Universität Mozarteum Salzburg, Austria) oraz prof. Andrzej Chorosiński (Uniwersytet Muzyczny im. F.Chopina w Warszawie)
2011.06, Gdańsk, Polska, prof. Jean-Claude Zehnder (Schola Cantorum Basiliensis)
2010.05, Licheń Stary, Polska, prof. Andrzej Chorosiński (Uniwersytet Muzyczny im. F.Chopina w Warszawie)
Zdjęcia i certyfikaty odbycia wybranych kursów mistrzowskich.
„Ocalić od zapomnienia” reportaż wyemitowany w Polskim Radiu nt. działań Fundacji, marzec 2006 r.
Plakaty koncertów i innych wydarzeń organizowanych przez Fundację.
Zarys biografii Patrona
Jan Drzewoski urodził się 27. grudnia 1891 r. w Elbogen (Austro-Węgry). Jego rodzice, Franciszek i Konstancja z domu Lewańska, byli dmuchaczami szkła. Po przybyciu do Polski, ukończył w 1913 r. Konserwatorium Warszawskie w klasie organów.
W 1912 r. rozpoczął pracę organisty i chórmistrza w kościele św. Karola Boromeusza przy ul. Chłodnej w Warszawie, gdzie prowadził 80-osobowy chór męski Hosanna. Równocześnie rozpoczął pracę dydaktyczną jako nauczyciel śpiewu w szkołach warszawskich. Przed II wojną światową koncertował na słynnych organach Wurlitzer’a w warszawskim teatrze Roma.
W 1953 r. rozpoczął pracę w kościele p.w. M. B. z Lourdes na Pradze. Tutaj prowadził duży 4-głosowy chór mieszany, a także równolegle − chór męski. Po przejściu na emeryturę jeszcze przez wiele lat służył wiedzą i doświadczeniem kolejnym swoim następcom.
28. listopada 1973 r. – w 60. rocznicę pracy artystycznej – papież Paweł VI. przyznał Profesorowi order krzyża Pro Ecclesia et Pontifice.
Zmarł 18. listopada 1989 r., mając 98 lat. Pogrzeb odbył się niedługo potem, w dzień wspomnienia św. Cecylii – patronki muzyki kościelnej. Pochowany został na Cmentarzu Bródnowskim u boku swej matki – Konstancji i ukochanej żony – Leonii. Pozostawił wiele kompozycji sakralnych oraz wspomnienie dobrego i prawego człowieka.
Dorobek kompozytorski Patrona
Dorobek kompozytorski Jana Drzewoskiego obejmuje głównie utwory na chóry (mieszany, męski, 3-4 głosowe) lub głosy solowe z towarzyszeniem organów. Czasem pojawia się partia skrzypiec. W przeważającej mierze są to użytkowe kompozycje liturgiczne, jednakże znajdziemy także kilkanaście utworów okolicznościowych, pisanych z myślą o konkretnym wydarzeniu towarzyskim. Często dokonywał twórczych opracowań melodii innych autorów lub anonimowych.
Kompozycje cechuje niezwykła śpiewność partii melodycznych, a także troska o akompaniament, który zazwyczaj odgrywa bardzo ważną rolę. W akompaniamencie widać dobrą znajomość dźwiękowych właściwości organów czy fortepianu (w przypadku utworów świeckich). Wielokrotnie przerabiał swe kompozycje w zależności od składu wykonawczego, jakim w danym czasie dysponował. Pracował głównie przy swoim domowym fortepianie.
W dotychczas skatalogowanym przez Fundację zbiorze, zawierającym 78 utworów pogrupowanych w 34 opusy, znajdują się (na różne składy wokalno-instrumentalne): msze, pieśni i utwory okolicznościowe.
Celami statutowymi Fundacji są:
Sposoby realizacji celów statutowych Fundacji:
Fundacja – nie prowadząca działalności gospodarczej – opiera swą działalność na zasobach przekazanych jej do dyspozycji na realizację celów statutowych. W każdej chwili możliwe jest udzielenie jej wsparcia w różnoraki sposób: od wpłaty pieniężnej po wsparcie merytoryczne w zakresie realizowanych projektów. Jeżeli jesteś zainteresowany współpracą, proszę o kontakt, najlepiej pod adresem e-mail: michal.szostak.organy@gmail.com